Zamanın içinden geçen ırmağın kıyısında durdum biraz.
Ağaçların kovuklarına gizlenmiş sesleri dinledim. Ne bir şey duydum, ne de anladım sessizliği.
Büyük bir yorgunluk haliydi hayat, anılar o halin küçük molaları.
Her molada hızlanan nabız, zorlaşan nefes alıp vermeler ve mümkünü olmayan bir sürü iyi şey.